W Václavie Nestrasilu, wybranym z 25 pickiem w ostatnim drafcie, Blackhawks widzą zawodnika, którego rozwój zmierza ostro w górę. Co prawda ten hokeista wydaje się być nieco w tyle w porównaniu z większością wyborów pierwszej rundy, ale może szybko nadrobić zaległości. Mierzący 193 cm napastnik mocno się poprawił w ciągu ostatniego roku. Biorąc pod uwagę, że rozwija się tak szybko, co stoi na przeszkodzie, by ostatecznie przegonił swoich rówieśników?

Václav Nestrasil

„Wszystko jeszcze przed nim, ale jego umiejętności umysłowe i techniczne pozwalają mu grać w górnych formacjach ataku” – powiedział dyrektor do spraw skautingu Hawks, Mike Doneghey. Nestrasil, który w kwietniu skończył 18 lat, jeszcze wiosną 2024 roku grał w czeskiej lidze U-17 (która zazwyczaj nie jest kuźnią talentów NHL), po czym przeniósł się do Ameryki Północnej i nie zdobył ani jednego punktu w 11 meczach dla Muskegon Lumberjacks w USHL. W ciągu ostatniego lata przybrał 7 kg (z około 77 do 84 kg), a Doneghey od razu zauważył różnicę w jego grze. W pierwszych dwóch miesiącach kolejnego sezonu zaliczył 7 punktów w 19 meczach dla Muskegon, a w kolejnych 42 spotkaniach dorzucił kolejne 35 oczek. Mimo to zakończył sezon dopiero na 44 miejscu w klasyfikacji strzelców USHL, co nie jest typowe dla zawodników wybieranych w pierwszej rundzie draftu NHL. Ale Blackhawks bardziej patrzą na to, kim Nestrasil może się stać, niż na to, kim jest teraz.

Statystycznie każdy kolejny miesiąc był dla niego lepszy od poprzedniego, zwłaszcza kwiecień i maj, kiedy zdobył 13 punktów w 14 meczach playoff, pomagając Lumberjacks wywalczyć mistrzostwo ligi. Jak zauważył trener Muskegon, Colten St. Clair, poprawa była widoczna gołym okiem. „Zawodnicy potrzebują czasu, by odnaleźć swoją tożsamość” – powiedział St. Clair. „Václav musiał oprzeć swoją grę na pracy, grać nieco bardziej fizycznie, a dopiero potem pozwalać działać swoim umiejętnościom. Kiedy zrozumiał tę kolejność, wtedy jego gra wystrzeliła. I był mocno zaangażowany w tę zmianę. Nie chodziło o to, by stał się goonem (zawodnikiem zastraszającym przeciwników, często kosztem umiejętności technicznych), czy czymś w tym stylu. Po prostu miał być trudniejszym przeciwnikiem. Kiedy gra agresywnie bez krążka, jest fizyczny i tworzy sobie pozycje ofensywne, wtedy jest w swoim żywiole. Gdy zdał sobie sprawę, że tworzy więcej okazji, grając jako wszechstronny napastnik na całej powierzchni tafli, to stało się jego znakiem rozpoznawczym”.

Colten St. Clair

Nestrasil przyznał, że sztab szkoleniowy Muskegon jasno powiedział mu, nad czym musi pracować. Wziął ich rady do serca. „Największym skokiem była dla mnie strona fizyczna” – powiedział. „Naprawdę zacząłem się w tym kierunku kształtować”. St. Clair powiedział wprost: „Kiedy oswoisz się z fizycznością, czy to poprzez utrzymywanie się przy krążku, czy też podczas strzałów, czy wygrywaniu pojedynków – wtedy zyskujesz pewność siebie. Nie boisz się wchodzić w walkę. W przypadku Václava nadszedł moment, gdy lepiej poczuł swoje ciało, stał się bardziej zgrany ruchowo i nauczył się szybciej przewidywać rozwój akcji”. St. Clair pokazywał Nestrasilowi nagrania napastnika Colorado Avalanche, jego rodaka, Martina Nečasa, by zademonstrować mu, jak być bardziej bezpośrednim i asertywnym w ataku oraz dlaczego nastawienie „najpierw strzał” może być korzystne. To zaprocentowało, gdyż Nestrasil strzelił trzy gole w serii finałowej play-off. „Nečas nie jest uważny w obronie, ale jego sposób poruszania się jak na wysokiego zawodnika, mającego 191 cm wzrostu i chęć atakowania bramki sprawiają, że jest dobrym przykładem dla Nestrasila” – dodał St. Clair. Trener dostrzega też podobieństwa między Nestrasilem, a napastnikiem Toronto Maple Leafs, Matthew Kniesem (jednym z wzorów Czecha), zwłaszcza dotyczy to umiejętności szybkiego i precyzyjnego kontrolowania krążka w ciasnej przestrzeni, często pod presją obrońców.

W nadchodzącym sezonie Václav Nestrasil rozpocznie naukę i grę w hokeja na University of Massachusetts (UMass) jako pierwszoroczniak. Jest to ścieżka rozwoju, którą Chicago Blackhawks uważają za korzystną dla niego. Trener umiejętności, Brian Keane, przeanalizował nagrania Nestrasila i powiedział Donegheyowi, że jego zdaniem młody Czech może stać się w NHL zawodnikiem, który doskonale porusza się po lodzie we wszystkich czterech kierunkach, czyli do przodu (forward skating – np. przy sprintach), do tyłu (backward skating – np. w obronie), w bok (lateral movement – np. w obronie „side-to-side”, czyli chodzi o umiejętność skutecznego blokowania przejść, śledzenia przeciwnika i reagowania na jego ruchy w strefie defensywnej) i w rotacji (edge work – płynne skręty, zmiany kierunku). Tacy gracze są niezwykle rzadcy, gdyż większość ma przewagę tylko w 2-3 obszarach. „Aby to osiągnąć, Václav potrzebuje tylko siły” – podsumował Doneghey.